Waluta
Lokalną walutą jest rupia indonezyjska. Uwaga! W Indonezji kurs wymiany waluty zależy między innymi od jakości banknotów przedstawionych do skupu. Banknoty zniszczone lub z napisami będą skupione przez miejscowe kantory po niższym kursie.
Zabierając pieniądze o nominałach 100 USD prosimy sprawdzać czy są wydane w latach po 2002 roku. Wymienialne są tylko banknoty z dużymi głowami prezydentów amerykańskich).
Język
Językiem urzędowym Bali jest indonezyjski. W turystycznych rejonach bez problemu można porozumieć się w j. angielskim.
Czas lokalny
Bali znajduje się w strefie czasowej GMT+8 co oznacza, że do czasu w Polsce należy dodawać 6 h jeśli mamy czas letni lub 7 h jeśli mamy czas zimowy.
Zdrowie
Rejon Bali nie jest narażony na działanie szczególnie niebezpiecznych chorób. Nie ma tutaj zagrożenia malarycznego, ani ptasiej, ani świńskiej grypy. Jest to jednak rejon tropikalny, więc należy stosować środki zapobiegające zwykłym chorobom występującym w takim klimacie. Specjalistyczne szczepienia są wymagane tylko w przypadku wyruszania poza zwiedzaną przez nas wyspę.
Opieka medyczna
W trakcie wyjazdu będziemy objęci ubezpieczeniem obejmującym koszty leczenia /KL/ i następstwa nieszczęśliwych wypadków /NW/. Opieka medyczna na Bali jest na dobrym poziomie. Publiczne i prywatne ośrodki opieki zdrowotne są płatne. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi około 50 USD.
Woda pitna
Kupujemy wodę w butelkach. Miłośnicy wody gazowanej, będą musieli przestawić się na niegazowaną bo gazowana woda jest trudno dostępna na Bali.
Telefony
Numer kierunkowy do Indonezji: +62. Na miejscu istnieje możliwość zakupu lokalnej karty SIM. Polecamy sieć „Simpati”.
Wizy i paszport
Dobra wiadomość! Od czerwca 2015 roku WIZY turystyczne dla Polaków na pobyt 30 dniowy są BEZPŁATNE. Należy tylko zabrać ze sobą paszport ważny co najmniej 6 m-cy od daty przylotu. Wiza bezpłatna nie ma możliwości przedłużenia.
Elektryczność
Na Bali oraz w całej Indonezji gniazdka elektryczne są takie same jak w Polsce. Napięcie również czyli 220V. Różnie jednak bywa ze stabilnością tego napięcia zatem zalecamy nie pozostawiać np. telefonów podłączonych do sieci na dłużej niż faktycznie potrzebne jest do naładowania.
Co zabrać ze sobą?
Niemalże pustą walizkę, bo na miejscu można kupić ogrom pięknych rzeczy oraz tropikalnych prezentów. Z rzeczy niezbędnych: strój kąpielowy, kapelusz, filtr przeciwsłoneczny – polecamy naturalnie, olej z pestek malin ma naturalny filtr 50UV, okulary przeciwsłoneczne – unikamy kupowania tanich podróbek na miejscu – nie mają filtrów, a poszerzają źrenicę, czyniąc szkodę dla naszych oczu, środek przeciw komarom MUGGA- dostępny na allegro lub w sklepach górskich. Komary czasem są, a czasem ich nie ma – grupa przechodzi test karmy ?
Mimo, że lokalne apteki są dość dobrze wyposażone to jeśli ktoś jest w trakcie leczenia i wymaga przyjmowania konkretnych medykamentów lepiej przygotować sobie i zabrać zapas na czas naszej wyprawy.
Ile środków zabrać na wydatki własne?
Na miejscu są dostępne bankomaty, a kursy są dość korzystne, więc można zabrać kartę.
Jeśli zamierzasz zaszaleć kulinarnie, zakupić sporo pamiątek, rękodzieła, tekstyliów, oddać się cudownym masażom /kilka razy podczas wyprawy/ i zaliczyć nurkowanie proponujemy zabrać ok. 350 – 600 USD.
Zapraszamy do zapoznania się z poniższymi uwagami, które mamy nadzieję, przyczynią się do cudownych, niczym nie zmąconych wspomnień z Indonezji.
PRZED WYJAZDEM:
- Skontaktuj się ze swoim lekarzem i dowiedz się czy nie powinieneś zaszczepić się przeciwko tężcowi, durowi brzusznemu lub żółtaczce typu A i B. Jeżeli zamierzasz wziąć udział w trekkingu np. przez równikową dżunglę, zgłoś to lekarzowi, może trzeba będzie zastosować profilaktykę przeciw malarii*. Może też w danym regionie nie należy kąpać się w wodach stojących.
Pomyśl również o ochronie skóry przed silnym, tropikalnym słońcem (sugerujemy wysokie filtry) oraz przed komarami. - Upewnij się czy waluta jaką chcesz zabrać ze sobą jest walutą wymienialną w Indonezji lub czy nie ma ograniczeń w jej wymianie. Najlepszą walutą wymienianą na Bali jest dolar amerykański, jednak w indonezyjskich kantorach najchętniej akceptowane są dolary, które zostały wyemitowane po 2001 r., nowe, niezniszczone, nie popisane. Najlepszy przelicznik uzyskuję się w przypadku nominałów 100 USD. Ponadto bez problemu wymienimy w dużych kantorach również Euro czy funty angielskie.
- Zastanów się gdzie i jaką chcesz zdobyć wizę. Możesz zrobić to w Ambasadzie Indonezji w Polsce lub po przylocie do Indonezji na lotnisku. Wizę można otrzymać m.in. na lotniskach w: Jakarta (Jawa), Medan (Sumatra), Pekanbaru (Sumatra), Padang (Sumatra), Surabaya (Jawa), Manado (Sulawesi) czy Denpasar (Bali).
– Wiza wykupiona w ambasadzie ma 60 dni ważności i można ją przedłużać maksymalnie go 6 miesięcy bez konieczności opuszczania Indonezji.
– Wiza wbita na lotnisku w Indonezji ważna jest 30 dni i można przedłużyć ja tylko raz. - Skontroluj datę ważności swojego paszportu. Przy wjeździe do Indonezji paszport powinien być ważny jeszcze minimum 6 miesięcy, a w przypadku wiz wielokrotnych – 18 miesięcy.
- Zwróć uwagę na kolejne etapy zaplanowanej przez siebie wyprawy i upewnij się, czy któryś z nich nie będzie wymagał zakupu biletu (np. Park Narodowy Komodo lub inny) czy uzyskania specjalnego dokumentu (np. chcąc podróżować w głąb wyspy West Papua – Irian Jaya).
- Jeżeli na miejscu będziesz chciał wziąć lekcje surfowania, albo zapragniesz przeżyć przygodę podczas raftingu, żeglując lub trekkingu, a może zechcesz podziwiać zachód słońca z siodła jadąc konno po plaży? Pomyśl o tym już teraz, przygotowując odzież i obuwie na wyjazd ale weź też pod uwagę możliwość wypożyczenia niezbędnego wyposażenia na miejscu.
- Jeżeli masz zamiar podróżować po Indonezji korzystając z lokalnych źródeł transportu, załóż w etapach swojej wyprawy bezpieczne marginesy czasowe w miejscach gdzie zaplanujesz np. przesiadkę. Może się zdarzyć, że samolot lokalnej linii nie odleci/przyleci w danym dniu z niewyjaśnionego powodu lub Twój bagaż „dogoni” Cię z jednodniowym opóźnieniem. Ogólnie szlaki komunikacyjne z wyjątkiem nielicznych „autostrad” są zatłoczone. Jeśli możesz korzystaj z samochodu z wynajętym kierowcą.
- Indonezja to kraj wielu religii, a co za tym idzie wielu świąt religijnych. Upewnij się czy w zaplanowanym przez Ciebie okresie podróży nie wypada jakieś święto, z czym związane może być częściowe ograniczenie dostępu do wielu usług. Okres przedświąteczny/świąteczny, to również zwiększony ruch turystyczny, co może spowodować problem z kupieniem biletu na samolot/prom.
- Uważaj, bo to co w Twoim kraju może być dozwolone, dostępne, legalne, w Indonezji może spotkać się z bardzo surową karą. Indonezyjskie prawo najsurowiej karze za posiadanie, wwożenie czy posiadanie narkotyków – z karą śmierci włącznie.
PO PRZYJEŹDZIE NA MIEJSCE:
- Zaktualizuj godzinę w swoim zegarku. Różnica czasu pomiędzy Polską (czas środkowoeuropejski), a Bali to +7 godzin zimą, a w czasie letnim +6 godzin.
- Napięcie w sieci wynosi 220 V. Jednak czasami należy zwrócić uwagę na wskazówki dotyczące korzystania z prądu, np. znajdujące się w łazience hotelowej. Nie wymagana jest tzw. „przejściówka”, bez problemu korzystamy z kontaktów. Niestety jednak parametry prądu nie są zbyt stabilne co może w skrajnej sytuacji uszkodzić podłączone urządzenie.
- Pij wodę butelkowaną, a jeśli zamawiasz napój z lodem to lepiej tylko w dużych dobrze wyglądających restauracjach.
- Mycie rąk to podstawa – unikniecie ryzyka chorób „brudnych rąk”. Choć testowanie lokalnych potraw jest bardzo przyjemne to bezpiecznie jest to robić również w większych knajpach.
- Na terenie całej Indonezji, a w szczególności na prowincji, unikaj spożywania posiłków w tanich małych, przydrożnych straganach. Bywa różnie.
- Walutą indonezyjską jest rupia. W obiegu są zarówno banknoty, jak i monety. 1 USD to orientacyjnie 13 000 IDR (rupii). W ostatnich dniach pobytu nie należy wymieniać dużej ilości gotówki. Wywóz waluty krajowej dozwolony jest do wysokości 5 mln rupii. Ponowna wymiana rupii na walutę obcą jest możliwa wyłącznie na lotnisku, po mniej korzystnym kursie.
- Dokonując zakupów w licznych, przyulicznych butikach, pamiętaj, że pogodni Indonezyjczycy lubią się targować, więc nie odbierz im tej przyjemności. Targowanie warto zacząć od 1/3 ceny zaproponowanej przez sprzedającego.
- Wynajmując przewodnika lub samochód z kierowcą, spytaj o cenę – jednym słowem umów się na cenę „z góry”. Jeśli ma służyć zwiedzaniu wyspy poproś kierowcę o okazanie licencji na przewóz osób w ruchu turystyczny. W przeciwnym razie jeśli natrafisz na policyjną kontrolę drogową twoja wycieczka może skończyć się na środku drogi gdzieś na Bali. Jeśli korzystasz z taksówki, upewnij się czy kierowca włączył taksometr.
- Pamiętaj, że Indonezja to kraj wielu religii. Na każdym kroku będziesz napotykać przejawy aktywności religijnej, bądź uprzejmy dla mieszkańców i traktuj je z należytym szacunkiem. Z uwagi na dominujący w Indonezji islam, z wyjątkiem wysp: Bali, Celebes, Papua i Małe Wyspy Sundajskie, niewskazane jest noszenie skąpych ubrań w dużych skupiskach miejskich, a szczególnie podczas zwiedzania świątyń i miejsc kultu. Wchodząc do meczetów, należy pamiętać o zdejmowaniu butów, natomiast kobiety powinny okryć głowy chustą. Na Bali podczas zwiedzania świątyń buddyjskich i hinduistycznych, należy nałożyć sarong (tkaninę, którą owijasz biodra) – udostępniany na miejscu najczęściej bezpłatnie.
- W okolicy i na terenie niektórych świątyń, mieszkają małpy, więc uważaj – zanim sobie przypomnisz, że gdzieś o tym czytałeś – aby nie stracić okularów, biżuterii czy aparatu fotograficznego. Kolczyki lepiej zdjąć zdecydowanie wcześniej.
- Jeżeli lubisz zbierać na plaży muszelki, upewnij się czy jeśli zdecydujesz się zabrać je ze sobą na pamiątkę, nie spotka Cię na lotnisku niemiła i kosztowna niespodzianka.
- Jeśli zajdzie potrzeba skorzystania z pomocy lekarskiej, najlepiej zwrócić się do recepcji hotelowej. Za wszystkie świadczenia medyczne płaci się gotówką, a w wybranych placówkach kartą kredytową. Wskazówka: Jeśli wykupiliście przed wyjazdem ubezpieczenie kosztów leczenia za granicą, należy poprosić lekarza o wystawienie szczegółowego rachunku, który będzie podstawą zwrotu kosztów leczenia po powrocie do kraju.